เหมือนจะสำคัญ แต่ไม่สำคัญ
ความเศร้าอีกรูปแบบหนึ่งของความรัก คือ -ความไม่สำคัญ-เจ็บปวดยิ่งกว่า ถ้าเราคิดว่าตัวเรามีความสำคัญสำหรับเขา แต่จริงๆแล้วเราไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
ที่ผ่านมาเข้าใจและจดจำมาตลอดว่าโมเม้นนี้เป็นของเรา..สถานที่นี้ก็ของเรา..เมนูนี้พิเศษสำหรับเรา..เพลงนี้เราฟังด้วยกัน..เรื่องนี้เขาพูดกับเราคนเดียว มารู้ตัวอีกที อ่าวว ทุกอย่างที่พูดมา เขาก็ใช้กับคนอื่นนี่หว่า
นี่แหละ! โมเม้นนี้ต่างหากที่เป็นของเรา -โมเม้นของความไม่ได้สำคัญขนาดนั้น-
แล้วเราก็จะเสียใจ ผิดหวัง น้อยใจ รู้สึกตัวเล็กลงทันที ตามมาด้วยความสงสัย ว่า จริงๆแล้วเราสำคัญกับเขารึเปล่านะ? ถ้าสำคัญแล้วสำคัญระดับไหน? สำคัญเรื่องไหนบ้าง?
จริงๆแล้วความสำคัญของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันนะ ก่อนที่จะเขียนหน้าผากตัวเองว่าไม่สำคัญ อยากให้ลองมองมุมอื่นๆของเขาดูก่อนว่าเขาให้ความสำคัญกับเราในเรื่องไหนบ้าง เพราะบางทีโมเม้นที่เราคิดว่าสำคัญเขาอาจจะไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็อาจมีโมเม้นอื่นๆที่เราไม่ได้คิดอะไร แต่เขาให้ความสำคัญก็ได้ .. ถ้าหาเจอ ดีใจด้วยนะ
แต่ถ้าหาไม่เจอ ก็คงต้องถอยออกมาดูความสัมพันธ์กันใหม่แล้วล่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น? และคำถามที่ต้องกัดฟันตอบชัดๆให้กับตัวเอง คือ เราไม่สำคัญกับเขาใช่มั้ย? (ไม่ต้องลังเล ใช้ความรู้สึกตอบได้เลย) ถ้าใช่ละก็ .. ยอมรับความไม่สำคัญนี้ไว้ แต่อย่ายึดติด ชีวิตเรามีอีกหลายมิติมาก อย่าจมอยู่กับมิติ(ความไม่สำคัญ)กับเขาคนเดียว เราแค่อาจไม่มีความหมายต่อเขาเท่าที่เราหวังไว้
ลองมองหามิติอื่นๆในชีวิตที่เรารู้สึกสำคัญกับใครสักคน บางคนอาจเป็นการไปเที่ยวกับเพื่อน บางคนคือการได้นั่งกินข้าวกับครอบครัว หรือแม้แต่การได้อยู่กับตัวเอง บางทีเราก็อาจจะสัมผัสความรู้สึกสำคัญได้เหมือนกัน ให้คุณค่าและขอบคุณโมเม้นนั้นๆเอาไว้ดีกว่า
ชีวิตก็เป็นแบบนี้ล่ะ ขยันมอบความผิดหวังให้ตลอดดดด แต่อย่าลืมนะว่า “เราไม่ได้สำคัญกับเขา” ไม่ได้หมายความว่า “ตัวเราไม่มีความสำคัญ”
